Leven wij in een hologram? Deel 1

Door mijn interesse in de essentie van het leven ontdekte ik een boek met als titel “The holographic Universe” geschreven door Michael Talbot in 1991.

Ja, toen al werd er heftig nagedacht over hoe het leven, technisch gezien, in elkaar zit. Of we ooit met zekerheid kunnen zeggen dat we het begrijpen is maar zeer de vraag.

Maar het idee van een holografische werkelijkheid verklaart enorm veel over wat we paranormale verschijnselen noemen.

Hier wat verduidelijking voor degene die geen idee hebben waar het hier over gaat.

Paranormale verschijnselen =

Bovennatuurlijke verschijnselen die men niet wetenschappelijk kan verklaren. Verschijnselen waarop de natuurwetten niet van toepassing lijken te zijn. Bv.: ‘een bal die omhoog valt in plaats van omlaag’ of ‘een klopgeest die meubels omver werpt’ om maar iets te noemen.

Holografie =

Een fotografische techniek waarbij door middel van laserlicht driedimensionale beelden worden verkregen. Het beeld wat op deze manier ontstaat, wordt een hologram genoemd.

Dit is een definitie die iedereen wel kan begrijpen. Maar het vertelt je natuurlijk niet hoe die driedimensionale beelden dan precies ontstaan. Wil je hier het fijne van weten dan wordt het wat technisch. Ik laat het dan liever over aan Wikipedia om hierover meer duidelijkheid te geven.

Maar je hoeft dit allemaal niet te begrijpen om dit artikel te kunnen volgen. Een hologram is gewoon een projectie van licht die een voorstelling weergeeft met drie afmetingen, namelijk lengte, breedte en diepte. Dus een soort foto of film met dieptezicht waardoor een dergelijke foto of film de werkelijkheid veel dichter benadert.

Maar om nu te gaan beweren dat de hele schepping holografisch is, gaat dat niet een beetje te ver? Dit zou betekenen dat als je jezelf buiten de schepping zou bevinden je er gewoon dwars doorheen zou kunnen lopen. Je zou gewoon door een muur kunnen lopen ook al was die muur 10 meter dik. Ook dit zouden we dan een paranormaal verschijnsel kunnen noemen.

Ze kunnen tegenwoordig al mensen in een andere ruimte projecteren dan waar ze in werkelijkheid zijn en je ziet bijna geen verschil tussen het hologram en de echte persoon die in het hologram aanwezig lijkt te zijn. Je kunt met ze praten en ze kunnen antwoord geven. Maar het blijft een projectie van licht. Je kunt je hand er zo doorheen halen. Je kunt dwars door de persoon heen lopen. Als het gaat om een film dan kunnen ook alle bewegingen die de persoon in werkelijkheid maakt zichtbaar zijn in het hologram.

Het zal niet lang meer duren voor we met onze smartphone onszelf in een hologram kunnen projecteren zodat de persoon waarmee je contact hebt je in driedimensionale vorm kan zien en anders om.

Een ander bijzondere eigenschap van een hologram is dat een klein deel van het hologram nog altijd het totaal beeld in zich draagt. Deze eigenschap zal vermoedelijk in de toekomst worden gebruikt voor het opslaan van digitale gegevens. Het vermogen van een hologram om gegevens op te slaan is oneindig veel groter dan de huidige opslagtechnologie.

Het gaat er in dit artikel niet zo zeer over hoe we hologrammen kunnen maken maar meer of de werkelijkheid die we ervaren een holografische projectie is. Dat onze werkelijkheid wordt gecreëerd vanuit een alom aanwezig veld van mogelijkheden heb ik in dit artikel proberen uit te leggen.

Dat de creatie van de werkelijkheid door holografische projectie zou kunnen plaatsvinden is nog een heel ander verhaal. Maar daarover gaat het boek van Michael Talbot, “The holographic Universe” wat ik middels dit artikel onder je aandacht wil brengen.

In zijn boek geeft hij een interessante reeks van paranormale gebeurtenissen. Die gebeurtenissen zijn op geen enkele wetenschappelijke manier te verklaren tenzij we ervan uit gaan dat de werkelijkheid holografisch van aard is.

Wat betekent dat nu eigenlijk een holografisch universum? Betekent dit dat het bestaan niet echt bestaat? Het betekent in ieder geval dat het bestaan niet bestaat zoals we denken dat het bestaat? We denken dat er zoiets is als een objectieve werkelijkheid. Hiermee bedoelen we dat de werkelijkheid voor iedereen hetzelfde is.

Je ziet een boom staan in het park. Ik zie die boom ook staan en iedereen die er langs komt, ziet die boom daar staan. We kunnen dit ook de feitelijke werkelijkheid noemen. Het is een observeerbaar feit dat die boom daar staat. Of men die boom nu wel of niet ziet, als men goed kijkt dan staat die boom daar gewoon.

Het is pas als je er een elektronenmicroscoop op richt dat er niets van die boom overblijft. Hoe meer je iets vergroot hoe duidelijker het wordt dat er helemaal niets is. Je komt namelijk uit op golven die alleen door waarneming in deeltjes veranderen.

Zoals ik ook al in een eerder artikel heb belicht kunnen we pas van een bestaansvorm spreken als die bestaansvorm ook wordt waargenomen.

De waarnemer creëert iets om het dan te kunnen waarnemen. Alle creaties worden gecreëerd vanuit een veld van oneindige mogelijkheden. Zie dit artikel voor meer uitleg hierover.

Om op het voorbeeld van die boom in het park terug te komen, staat die boom daar nu wel of niet? De kleine deeltjes, zoals elektronen, protonen en neutronen waaruit materie bestaat zijn slechts golven als ze niet worden waargenomen. Dit is onomstotelijk vast komen te staan in de kwantum fysica met het dubbele gleuf experiment. Hierover is geen twijfel meer mogelijk. Materie bestaat bij de gratie van waarneming. Waarneming is dan niet alleen het observeren van iets maar creatie en waarneming te gelijkertijd.

Het veld van creatie is overal en door alles heen aanwezig. Het bestaat uit een chaotisch mix van golven waaruit onze werkelijkheid wordt gecreëerd.

Als de theorie van het holografisch universum correct is dan ontstaat elke materiële vorm op een holografische manier. Als onze werkelijkheid holografisch is dan zijn onze lichamen dat ook. Als het menselijk lichaam een hologram is dan zijn de hersenen dat ook. Wij mensen zijn dan deel van een hologram. Niet alleen ons lichaam maar ook ons mentaal vermogen zou dan deel moeten zijn van ons hologram, sterker nog ons mentaal vermogen, in combinatie met de hersenen, creëert dan als hologram het hologram waarin we leven. Probeer dat maar eens te vatten.

Omdat elke mens alles wel een beetje anders ziet moet het wel zo zijn dat ieder mens in zijn eigen hologram leeft. Als we allen in hetzelfde hologram zouden leven zouden we alles precies hetzelfde waarnemen. Omdat dit niet het geval is moet iedereen wel in een persoonlijk hologram leven.

De meeste mensen zijn het er nu toch ook wel over eens dat we niet ons lichaam zijn. We zijn de waarnemer van ons hologram. We zijn bewustzijnseenheden die het veld van creatie gebruiken om ergens bewust van te kunnen zijn.

Hoe zit het dan met die boom in het park? Iedereen die in het park loopt, ziet die boom daar dan toch gewoon staan? We geloven dat er een park is waarin een bepaalde boom staat en om die reden is dat park met die bewuste boom daar. Iedereen die het er mee eens is dat die boom daar staat creëert zijn lichaam in het park met de bewuste boom in zijn eigen hologram.

Ons geloof in de werkelijkheid is zo sterk dat we dit niet zomaar ongedaan kunnen maken. We kunnen die boom in dat park daar niet zomaar even wegdenken. En toch is het zo, dat als jij niet zou geloven dat er daar een boom staat die ook niet in jouw hologram zou vóórkomen. Je moet die boom eerst creëren voor je hem kan waarnemen en je gaat niet iets creëren waarin je niet gelooft. Of wel?

Als je zou geloven dat je over water kan lopen kun je dan over water lopen? Probeer maar eens te geloven dat je over water kan lopen. En, geloof je het al? Ik denk van niet.

Waarom dan niet? Omdat je maar al te goed beseft dat je niet over water kan lopen. Je kunt het dus niet geloven en daarom kun je het ook niet creëren in je hologram. Mocht je toch in staat zijn om te geloven dat je over water kan lopen dan zou je dat inderdaad moeten kunnen. De vraag is dan echter of anderen dit kunnen waarnemen (in hun hologram kunnen creëren) als ze het niet kunnen geloven?

Hierop weet ik geen antwoord. Ik vermoed dat het door beïnvloeding mogelijk moet zijn om mensen te doen twijfelen. Als iemand beweert dat hij op water kan lopen dan wil ik dat wel eens zien. Op het moment dat je het wilt zien creëer je het in je hologram als mogelijkheid. Of dit zo is dat weet ik niet maar het lijkt me geen onlogische verklaring.

Dit zijn zo mijn eerste bevindingen van het boek “The Holographic Univers”. In deel 2 wil ik meer ingaan op het paranormale aspect.

Wil je reageren op dit artikel, alle goed bedoelde reacties zijn welkom.