De atheïst gelooft niet in een god of goden. In feite gelooft een atheïst niet dat er een oorzaak is voor de schepping. Ik denk dat hierin een kern van waarheid schuil zou kunnen gaan waar atheïsten misschien niet bij stilstaan.
God wordt in de meeste religies gezien als de schepper van het universum. Elke religie heeft hier dan een verhaal rond gecreëerd waarin je zou moeten geloven want er is geen enkel tastbaar bewijs voorhanden. Je kunt dan ook alleen maar in een schepper geloven.
Wat religieuze mensen onder God of een schepper verstaan, dat zie ik als een potentieel. Een potentieel is niets wat iets kan worden. Denk maar aan ons denkvermogen. Eerst is er geen gedachte over iets. Iemand heeft ergens geen idee over. Dan ontstaat er een idee over. Het idee kan een doel worden waardoor iets tot stand kan komen. Om dit een beetje te verduidelijken heb ik het volgende voorbeeld bedacht:
Jan heeft geen idee wat hij wil worden. Er is dus sprake van een nietsheid, namelijk geen idee. Jan heeft echter wel het potentieel om een idee te krijgen over wat hij zou willen worden. Het niet hebben van een idee wil niet zeggen dat er geen potentieel is om een idee te krijgen. Dat is er wel degelijk. Maar zolang een dergelijk idee niet ontstaat, zouden we kunnen spreken van een leegte die niet is ingevuld of een potentieel dat een invulling mogelijk maakt.
Ik heb zo het vermoeden dat dit ook met de schepping het geval is. Er is dan een nietsheid die religieuze mensen God noemen waarin iets is ontstaan, namelijk de schepping.
De atheïst gelooft in die nietsheid. God bestaat dan niet. Er is geen schepper die de wereld heeft geschapen maar er zou wel een potentieel kunnen zijn dat de schepping heeft mogelijk gemaakt. Ik denk dat de meeste atheïsten wel kunnen leven met deze gedachte.
Maar echt begrijpen kun je het niet omdat een potentieel alleen maar een potentieel is. Een potentieel is iets wat zou kunnen bestaan maar bestaat op zich niet en is dus wat ik hier voor het gemak even een nietsheid noem. Je kunt je geen beeld vormen van iets dat niet bestaat en ook nog eens aan niets gerelateerd is. Een niet gerelateerd potentieel zou je dan kunnen zien als de absolute nietsheid.
Waarom zou je deze absolute nietsheid gaan verklaren. De atheïst weigert dit te doen. Ik heb daar respect voor. Ten slotte is niets gewoon niets en kan iedere poging om dit te verklaren alleen maar leiden tot verzinsels. Toch wordt dit in de theosofie en de meeste religies wel gedaan.
Er worden allerlei religieuze Godsbeelden bedacht om deze nietsheid of leegte voor de mens in te vullen. Dit heeft, zoals met alles, zowel voordelen als nadelen maar dat is een ander verhaal waarop ik nu niet wil ingaan. Misschien later wel in een pleidooi voor de theïst. Ik wilde echter met deze tekst slechts een pleidooi houden voor de atheïst.
Ik denk dus dat de atheïst gelijk heeft als hij/zij zegt dat God niet bestaat. Ook voor mijn gevoel bestaat God niet in deze wereld noch in eventuele andere werelden. Dit omdat ik God zie als het absolute nulpunt. Het absolute niets dat alles mogelijk maakt.
Maar ook de atheïst kan alleen maar geloven in het niet bestaan van God omdat er nu eenmaal geen bewijs is voor het niet bestaan van God net zoals er geen bewijs is voor het wel bestaan van God. We hebben het ten slotte, in mijn opinie weliswaar, over een nietsheid. En als je God als een nietsheid definieert dan bestaat God voor jou als een nietsheid. Je gelooft dan als het ware in niets. De atheïst geeft aan een nietsheid geen andere naam dus bestaat er in zijn of haar visie geen God.
Je kunt niet aantonen dat er zoiets is als nietsheid tenzij je het met iets associeert, zoals ik in het voorbeeld van hierboven heb gedaan. Als er eerst niets was en er dan iets in dat niets is ontstaan dan gaat dat alle begrip te boven.
En toch denk ik dat de schepping op deze manier tot stand is gekomen. We kunnen natuurlijk ook niet uitsluiten dat er in de absolute nietsheid toch nog iets schuil gaat wat je eigenlijk geen ietsheid kan noemen maar ook dat zegt natuurlijk helemaal niets.
Het ontstaan van de schepping en zeker de “bron” van de schepping blijft naar mijn smaak toch een onoplosbaar raadsel. Misschien moet iedereen hier dan ook maar zijn eigen invulling aan geven. Zolang je er maar geen religie van maakt kan dat helemaal geen kwaad. Misschien heeft de agnost wel de meest wijze beslissing genomen. De agnost laat het gewoon open. Gelooft noch in God noch in geen God.
Ik ben overigens geen atheïst, maar ik ben ergens wel een beetje benieuwd wat atheïsten vinden van deze zienswijze. Mocht je nu denken: ‘Ik vind er helemaal niets van’ dan kan ik daar helemaal inkomen. De meeste mensen hebben wel wat beters te doen dan na te denken over het ontstaan van de schepping.
Toch ben ik stiekem wel een beetje geïnteresseerd om te weten wat atheïsten hier zelf van denken.
De woorden nietsheid en ietsheid zijn geen officieel taalgebruik maar ik denk wel dat je weet wat ik daarmee bedoel.
Je mag altijd vragen stellen over mijn artikelen of je mening erover geven. Goed bedoelde reacties zijn altijd welkom.
Hi Ad,
Mooi artikel, duidelijk verhaal ook over jouw visie m.b.t. atheïsten. Zelf weet ik wat het is om een atheïst te zijn. Het is een zoektocht naar een duidelijkheid die je niet kan verkrijgen in mijn ervaring. Voor sommigen een hoofdstuk om het geloof achter zich te laten en zich te richten op de ”nietsheid’. Alleen antwoorden zullen ze nooit krijgen. Toch is dat misschien wat te kort door de bocht. Ik hoorde ooit weleens dat iemand vroeg aan een atheist: “waar geloof jij in”. Hij antwoordde:’in niets’. “Oh, maar je gelooft toch wel in jezelf?”. De atheist zei verbaast: “ja”.
Het zijn natuurlijk vragen waar wij geen antwoorden op kunnen geven. Maar het geloof geeft naast het scheppingsverhaal wel een houvast aan veel mensenlevens. Geloof gaat pas echt leven als het verhaal verteld wordt, maar het allerbelangrijkste is wat je in jezelf voelt. En een nuchtere atheïst zal zich hier gemakkelijk tegen verzetten.
Het blijven breinbrekers, maar leuk dat je dit wilde delen Ad!
Gr. Ewoud
Bedankt Ewoud om te reageren op mijn eerste gedachtekronkel. Er zullen nog vele volgen denk ik. Ben een beetje verbaasd omdat ik niet had gedacht dat er mensen zouden zijn in mijn familie die open staan voor dit soort nieuwe ideeën.
Ben zeer benieuwd naar de andere gedachtenkronkels. Het triggerd mezelf ook weer om hierover na te denken.
Zoals je al zei, het gaat over de essentiële dingen van het leven, voor velen is dat een gemis 😉
Gr. Ewoud
Hallo Ad!
Habe soeben ein Artikel geschrieben …
Passt hier irgendwie dazu, dachte ich:
Die Auflösung von 22
weit verbreiteten Missverständnissen,
durch 22 adäquate Beschreibungen
der Wirklichkeit
Es gibt ein weit verbreitetes Missverständnis über die
Natur der endgültigen Wirklichkeit, das besagt:
„Alles ist im Wesen Energie“
Diese Ansicht ist irreführend!
Wie können wir diese Ansicht korrigieren?
Dank der modernen Physik wissen wir das Materie im Grunde nichts
anderes ist als zusammengeballte Energie. Diese Entdeckung brachte
einige New Age-Anhänger dazu zu behaupten, dass alles was ist, im Wesentlichen Energie ist! Das klingt logisch, nicht wahr?
Aber ist Energie wirklich die ultimative Substanz der Wirklichkeit?
Nein, das ist sie nicht! Auch Energie kommt irgendwo her. Auch Energie hat
eine Quelle. Alle Arten von Energie werden durch die Quantenphysik beschrieben und definiert als Schwingungen eines unterliegenden Feldes.
Was ist das unterliegende Feld, das die Quelle aller Energie und
damit aller Materie ist?
Führende Naturwissenschaftler wie Max Planck und Albert Einstein und auch viele führende Physiker der Quanten-Mechanik haben erkannt, dass Bewusstsein das unterliegende, grundliegende Feld der Wirklichkeit ist. Sie haben es verschiedenen Namen gegeben: das Vereinheitlichte Feld, das Nullpunkt-Feld, der Vakuum Zustand, das Superstring Feld.
Schon in 1926 sagte Max Planck: „Bewusstsein ist primär; Materie ist ein Derivat von Bewusstsein“. Die uralte Sichtweise des Vedanta bestätigt diese moderne Entdeckung! Vedanta sagt schon Jahrtausende, dass das
unbegrenzte, abstrakte und ewige Feld von bewusstem Sein, oder einfach Bewusstsein, die Essenz von allem und jedem ist! Bewusstes Sein – Bewusstsein – ist nicht nur die Quelle unserer Gedanken und Gefühle, es ist die Quelle und Ursache der ganzen relativen Wirklichkeit! Die moderne Wissenschaft und die uralte vedische Weisheit sind sich also einig über das, was die endgültige Substanz der Wirklichkeit ist:
Bewusstsein ist die endgültige Substanz aus welcher die ganze Schöpfung zusammengestellt ist, nicht Energie. Dies ist das erste und vielleicht das wichtigste, meist fundamentale Einsicht dieser Kurs!
Bewusstsein kann als potenzielle Energie und potenzielle Materie gesehen werden. Bewusstsein ist von Natur aus kreativ und intelligent. Wenn Bewusstsein in Schwingung kommt, dann entsteht Energie. Energie ist also ein Produkt des Bewusstseins. Und wie entsteht Materie? Wenn Energie sich zusammenballt formt sich Materie. Also die Auffassung über die endgültige Wirklichkeit soll lauten:
Alles ist im Wesen Bewusstsein. Bewusstsein ist die Essenz von allem und jedem!
Das Sein an sich ist sich seiner Existenz bewusst. Deshalb ist es intelligent und kreativ. Es ist das, was in den Religionen „Gott“ genannt wird. Es ist die eine Ursache der unendlichen Vielfalt.
Es gibt also nur drei Kategorien von „Sachen“ in der Wirklichkeit:
Materie, Energie und die Quelle von Beiden: Bewusstes Sein. Diese drei können verstanden werden als die drei „Aggregat-Zustände“ des Bewusstseins:
Bewusstsein als solches ist das Absolute der Philosophen, der Gott der Religionen, das Nullpunkt-Feld der Physiker.
Bewusstsein in Schwingung ist Energie
Bewusstsein das eine Form angenommen hat ist Materie
Auch der Mensch setzt sich aus drei Komponenten zusammen:
Seele, Geist und Körper:
Seele ist Bewusstsein als solches. Oder besser gesagt, Bewusstsein ist die ultimative Substanz unserer Seele, die Essenz der Seele.
Geist (Im Sinne vom englischen „mind“) ist Bewusstsein in Bewegung.
Körper ist Bewusstsein das eine „feste“ Form angenommen hat.
So haben wir endlich ein Basis der ganzen Wirklichkeit definiert.
Nicht Materie oder Energie ist der Basis … das Sein ist der Basis.
Alles was besteht ist ein „Seinsform“, ein Form der das bewusste Sein angenommen hat.
Bewusstsein ist also unsere gemeinsame Essenz!
Auf der Ebene des Bewusstsein sind wir EINS!
Einverstanden?
Einfach nicht wahr?
Gut zu wissen?
Frans
Wird fortgesetzt …
Drs. Frans Langenkamp,
Anthropologe, vedisch
Astrologe & Vedanta Experte.
http://www.selfrealisation.net
Skype: frans.langenkamp
Tel: 09971-31590
Noch viel mehr Einsichten
in die Wirklichkeit findest du hier:
Das ABC des Lebens. Siehe meine Website
Ik hoop dat men deze reactie in het Duits kan lezen.
Ik in ieder geval niet. Hopelijk wil Frans ook nog
in het Nederlands een reactie geven.
Dat Duits valt toch wel mee. Ook al heb ik nooit Duits geleerd ik denk toch dat ik het wel enigszins heb kunnen ontcijferen. Ik meen het trouwens ook al wel eens eerder in het Nederlands te hebben gelezen op je site.
Tja, “bewustzijn” ik heb niet zo veel met dat woord. Het woord “zijn” betekent bestaan. Je bestaat in ruimte en tijd. Dat doe je bewust of onbewust. Doe je het bewust dan komen daar drie aspecten bij kijken, met name aandacht, intentie en emotie. Deze drie elementen genereren het bewuste zijn.
Het bestaan is een holografische projectie van de ziel. De ziel is een onderdeel van het veld.
Zo zie ik het. Heb ik gelijk? Misschien maar misschien ook niet. Heb jij gelijk, misschien maar misschien ook niet.
Niets is voor 100% waar in deze wereld. Zo denk ik toch.
Wat een verhaal, je hebt het helder verwoord. Ik weet niet of ik nu een atheïst ben, want ik hoef geen antwoorden op die levensvragen, voor mij mag het open blijven. Dus denk ik dat ik meer een agnost ben. Ik kan erg genieten van de schoonheid van de natuur, maar hoef er niet meteen een verklaring voor te hebben en ga ook niet meteen denken hoe is dit ontstaan? Religies hebben al veel ellende veroorzaakt in de wereld, maar zijn voor velen ook een steun in hun leven. Vooral sommige rituelen die bij zo”n religie horen vind ik wel mooi en brengt mensen samen en helpen om verdriet te verwerken of geluk te vergroten.
Bedankt Maria om een reactie te geven op mijn artikel.
Het pleidooi voor de theïst komt er ook aan. Maar
dat is dan waarschijnlijk niet voor jou.