Je leest dit artikel op eigen risico. Ik sta niet in voor de gevolgen. Je bent gewaarschuwd!
Er is voor ons geen groter mysterie dan de waarheid. De reden hiervoor is dat het bestaan zelf geen waarheid bevat. Je kunt geen waarheid vinden in de wereld om je heen omdat iedereen het anders waarneemt en interpreteert. Dat maakt van “waarheid” een individueel begrijpen.
Begrijpen is een mentale activiteit die bij iedereen een ander resultaat geeft. We kunnen wel tot overeenstemming komen over wat we begrijpen, wat verandering in de werkelijkheid mogelijk maakt, maar wat we begrijpen of waarover we het eens zijn is daarom nog niet waar. Het is slechts een overeenstemming.
Als we ervan uitgaan dat overeenstemming over gedachten of ideeën uiteindelijk werkelijkheid wordt wil dat toch nog niet zeggen dat het voor iedereen ook zo is. We zien het allemaal altijd wel een beetje anders.
De waarheid moet onveranderlijk zijn anders kunnen we niet van waarheid spreken. Als het altijd anders is kan het dan wel waar zijn? Het kan toch niet de ene keer zus en de andere keer zo zijn. Of vind jij dat de waarheid aan verandering onderhevig moet kunnen zijn?
Er is een woordenboekdefinitie waarin wordt beweert dat waarheid iets is dat overeenstemt met de werkelijkheid. Omdat het ermee overeenstemt wil dat nog altijd niet zeggen dat waarheid en werkelijkheid hetzelfde zijn. Als zaken overeenstemmen, betekent dit dat ze gelijkenissen vertonen. Ze zijn daarom nog niet precies hetzelfde.
In een andere woordenboekdefinitie wordt beweert dat de waarheid iets is wat als waar wordt beschouwd door een persoon of groep. Omdat een persoon of groep denkt dat iets waar is wil dat natuurlijk niet zeggen dat het ook echt waar is.
En de natuurwetten dan? Die zijn toch altijd onveranderlijk waar?
Ze worden inderdaad door de meeste wetenschappers min of meer op dezelfde manier begrepen.
Een object dat zwaarder is als lucht valt naar beneden. Dat kan toch iedereen waarnemen.
Dat is toch een waarheid als een koe? Hoe kun je nu zeggen dat de waarheid niet bestaat, dat slaat toch nergens op? Rustig, rustig, rustig, geen paniek!
In bepaalde denkrichtingen wordt beweerd dat de werkelijkheid voortkomt uit betekenis en dat zowel betekenis als werkelijkheid producten zijn van de denkwereld. Als dit zo is dan zouden ook de natuurwetten uit de denkwereld zijn ontstaan. Daar komt bij dat de werkelijkheid, van het kleinste deeltje tot de totaliteit ervan, in een constante staat van verandering verkeerd.
Zodra je denkt de waarheid te pakken te hebben is die al weer anders. In de kwantummechanica is zelfs ontdekt dat de waarnemer dat wat wordt waargenomen met zijn waarneming beïnvloedt waardoor dat wat werd waargenomen aan verandering werd blootgesteld. Dit zou betekenen dat wij niets echt waarnemen zoals het in werkelijkheid is.
Omdat de waarheid niet bestaat raken we ermee in de knoop. We denken dat we iets weten en vinden dat dit dan ook waar moet zijn. Wij kunnen als individu blijkbaar helemaal niets echt weten noch de pure waarheid ervan aanschouwen. Verder dan iets begrijpen komen we blijkbaar niet.
Wij kunnen ons enkel een concept van iets vormen en geen enkel concept is een exacte kopie van een ander concept. Dat maakt elk concept uniek. Als het waar is dat de wereld is ontstaan uit de denkwereld dan is ook elk object uniek. Het maakt alle leven uniek. Het maakt elke mens uniek. Ook al is alles uniek daarom is het nog niet waar.
Ook al lijken objecten 100% hetzelfde, ze zijn het nooit helemaal. Om te beginnen nemen ze al nooit dezelfde ruimte in. Als dit wel zo zou zijn dan zouden ze één zijn met elkaar. Er zou geen sprake zijn van twee objecten. Er zou spraken zijn van één object.
Als een object toch dezelfde ruimte van een ander object in zou nemen dan kan dit alleen als de dichtheid van het ene object verschilt met de dichtheid van het andere object. Dit wil eigenlijk zeggen dat het ene object dan op een ander niveau moet trillen dan het ander.
Alles is fundamenteel gezien een trilling. Ook betekenis, of gedachten zijn daarop geen uitzondering. Als die trilling voor 100% exact zou kunnen worden gereproduceerd dan zou de reproductie van die trilling samenvallen met de oorspronkelijke trilling. Er is dan sprake van één trilling en geen twee.
Niets is voor de volle 100% exact hetzelfde als iets anders omdat het anders niet meer zou bestaan. Als een object 100% exact wordt gekopieerd dan is het verschil tussen dat object en de reproductie ervan misschien niet waarneembaar maar het is er altijd.
Honderd procent is dan ook nooit voor de volle 100% 100%. Niets, maar dan ook niets is hetzelfde en kan alleen om die reden bestaan. Alles trilt op een ander niveau en elke trilling is op zich een constante verandering van plaats. Niets is statisch. De werkelijkheid beweegt.
Als de waarheid onveranderlijk waar is dan kan die dus niet door middel van waarneming worden gevonden. Waarneming introduceert nu eenmaal verandering en dat wat wordt waargenomen is op zich al in een constante staat van verandering.
Als mijn redenering klopt dan moeten we er vanuit gaan dat de waarheid of het zuiver weten op geen enkele manier deel uit kan maken van welk bestaan dan ook. We zouden dan misschien kunnen stellen dat de waarheid het potentieel is waaruit alles is ontstaan.
Waarheid en weten zijn voor mij hetzelfde. Het zijn misschien de enige twee woorden waarvan de betekenis niet door het menselijk verstand kan worden begrepen. Sterker nog, ze zijn niet echt te definiëren. We kunnen hiertoe wel een poging doen maar we komen niet verder dan het absolute nulpunt.
Als waarheid of weten geen frequentie bevat maar daar slechts een potentieel voor zou zijn dan spreken we feitelijk over nul of niets. Probeer maar eens “niets” te begrijpen.
Als je “niets” niet kan vergelijken met iets dan staat je verstand erbij stil. Ook al denk je dat iets nergens te vinden is daarom is het er nog wel.
Als iemand zegt: “Ik heb geen gedachten” betekent dit dan dat hij of zij geen gedachten heeft? Ik denk van niet. Het kan zijn dat hij of zij zich op een bepaald moment niet bewust is van gedachten maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat iemand gedachteloos kan zijn. Gedachten zijn inherent aan het leven. Zonder gedachten is het leven niet mogelijk.
Als je zegt:”Ik heb geen auto” wil dat natuurlijk niet zeggen dat auto’s niet bestaan. Als je aan iets denkt waar nog nooit iemand anders aan heeft gedacht bestaat het dan wel. Het bestaat als gedachte in jouw denkwereld. Hoe je het ook wendt of keert alles bestaat en buiten het bestaan is er helemaal niets.
Waarheid en weten kunnen, in mijn gedachtegang, alleen als een potentieel worden gezien waaruit de schepping is ontstaan. Een potentieel op zich bestaat niet. Het enige wat je van een potentieel kunt zeggen is dat er iets uit kan ontstaan.
Nu wordt er door bepaalde denkrichtingen beweerd dat de werkelijkheid ook niet bestaat.
Ja, sorry hoor maar nu haak ik echt af. We gaan toch niet beweren dat er helemaal niets bestaat. Het is om gek van te worden.
Ik beloof je dat er geen reden is om je ongerust te maken. De werkelijkheid is het enige dat bestaat. Het is misschien een holografische werkelijkheid of een illusionair bestaan dat vanuit een bron wordt geprojecteerd maar dat wil ook weer niet zeggen dat het niet bestaat. Een illusie bestaat wel degelijk als een illusie. Het woord illusie duidt slechts op iets dat anders is als we denken dat het is en dat klopt ook. Tenslotte kunnen we niets echt waarnemen zoals het is.
Als we dat wel zouden kunnen dan zouden we de waarheid weten, wat elke vorm van waarneming overbodig zou maken. Er zou niets meer zijn om waar te nemen omdat weten waarneming opheft.
We nemen waar omdat we willen weten. Zodra we weten hoeven we niet meer waar te nemen.
De illusie waar wij in leven is wel zo verdomd werkelijk dat je er maar best in kan geloven anders val je misschien wel in het niets. Als alles illusie is dan is dat onze werkelijkheid. Maakt het verder wat uit of we wel of niet functioneren in een illusionair bestaan? Ik denk het niet. De werkelijkheid is gewoon de werkelijkheid. De manier waarop die nu precies is opgebouwd veranderd daar niets aan.
We zouden uit dit alles de volgende stellingen kunnen extraheren:
Het is niet mogelijk om jezelf, over dit onderwerp, niet tegen te spreken.
Niets is zoals het lijkt te zijn.
Niets bestaat werkelijk.
Alleen de illusie bestaat.
Dit maakt van de illusie de werkelijkheid.
Als iets je in de werkelijkheid zou moeten doen geloven dan is het wel de tijd. Maar is ook de tijd geen illusionair concept? Als we denken aan tijd dan denken we aan nu momenten die we het heden noemen en andere momenten die zich in verleden of toekomst zouden bevinden. Maar het verleden is al geweest en de toekomst moet nog komen. Beide kunnen dus enkel deel zijn van ons denken.
Je kunt over verleden en toekomst alleen maar denken. Je kunt ze in je gedachte beleven, maar zijn ze ook aanwezig in het heden? Ik vermoed dat ze zelfs het heden bepalen.
De werkelijkheid bestaat uit verleden, heden en toekomst. De tijd maakt dat wij hierin een volgorde zien. Gisteren, vandaag en dan morgen toch? Dat is eigenlijk niet zo. Verleden, heden en toekomst bestaan allen tegelijk op hetzelfde moment in het nu.
Maar nu komt het. Wat is een moment? Een moment impliceert toch ook tijd. Het nu is net zoals het verleden en de toekomst een serie van momenten die allerhande gebeurtenissen omhelzen. Als er geen tijd zou bestaan dan was er geen verleden, heden of toekomst. Het heden is tenslotte, net zoals het verleden en de toekomst een opeenvolging van ogenblikken. En een ogenblik impliceert tijd. Dus als je zegt de tijd bestaat niet dan zeg je het bestaan bestaat niet. Zonder tijd geen bestaan, niet in het heden, niet in het verleden en zeker niet in de toekomst.
Kun je nog volgen?
Mijn voorlopige conclusie is dus dat de waarheid niet bestaat. Als iets voor jou waar is dan begrijp je iets op jouw manier. Je zou dan niet moeten zeggen dat het waar is maar dat jij vindt dat iets zo is of dat jij het zo begrijpt. Jouw persoonlijk begrijpen heeft met de waarheid niets te maken.
Vergeef me als ik je met dit artikel en deze stellingen in verwarring hebt gebracht of angst hebt aangejaagd. Ik kan echter niet tot andere conclusies komen. Misschien jij wel. Troost je met de gedachte dat ook angst slechts een illusie is maar daarom niet minder werkelijk.
Je hoeft het er ook niet mee eens te zijn. Het zijn maar stellingen die helaas op geen enkele manier kunnen worden bewezen of aangetoond. Misschien stimuleert het je om het leven wat te relativeren.
Mocht je er anders over denken laat dit dan eens weten door op dit artikel te reageren.