Een handleiding voor na de dood

Ben je ook bang om dood te gaan? Of ben je hier niet zo mee bezig? Misschien denk je dat er niets is na de dood of dat je het wel zult zien als het zover is. Ik vrees toch dat het van cruciaal belang is om over dit onderwerp meer te weten te komen.

Allereerst wil ik je laten weten dat het nu ook wetenschappelijk is bewezen dat de dood niet het einde is van je leven. Als je als lezer van dit artikel wetenschappelijk bewijs noodzakelijk acht om je een mening te vormen over wat doodgaan nu eigenlijk inhoudt, dan kan ik je één van de meest vooraanstaande wetenschappers van deze tijd aanbevelen.

Zijn naam is Robert Lanza. Let wel, het is een wetenschapper die voor niet wetenschappelijk onderlegde mensen niet altijd even gemakkelijk te volgen is. Als je op zijn naam klikt, kun je lezen hoe hij over de dood denkt. Dit zou alle twijfel over wel of geen leven na de dood bij je moeten wegnemen. Voor de lezer die de Engelse taal niet voldoende machtig is, heb ik een paar Nederlandse sites opgezocht waar ook wetenschappelijk bewijs wordt geleverd dat je blijft leven na de dood. Bekijk ze hier en hier. Vooral de laatste link is van belang om te lezen omdat er een bijnadoodervaring in wordt beschreven waarover ik in dit artikel meer uitleg wil geven.

Je kunt op het internet heel veel getuigenissen bekijken van mensen die een bijnadoodervaring hebben gehad en bijna allemaal vertellen ze over een lichtgevende tunnel of een lichtgevend pad of een tunnel waar licht is aan het eind ervan. Deze tunnel gaat gepaard met een enorm sterke aantrekkingskracht. Er komt een gevoel van liefde over je heen dat zo sterk kan zijn dat je er bijna geen weerstand aan kunt bieden, mocht je dat willen.

Nadat je door deze tunnel bent gegaan kom je terecht in iets dat ook wel het tussenlevensgebied wordt genoemd. Dit gebied bestaat uit verschillende niveaus en het niveau dat jou zal worden toegewezen, past bij het leven dat je hebt geleefd. Het is ook gebaseerd op de verschillende geloofsovertuigingen die in je leven zijn ontstaan. Je religie en je moraal kunnen hierbij een belangrijke rol spelen.

Het tussenlevensgebied verschilt niet zo heel veel van je aardse leven. Er zijn echter wel zeer duidelijke verschillen die je zult ervaren. Je ervaart de tijd niet zoals je die op de aarde ervaart. Ook is het allemaal veel minder massief. Je hebt in het tussenlevensgebied nog altijd een lichaam. Dit wordt ook wel een lichtlichaam genoemd. Meestal zal dat lichaam eruit zien als het lichaam dat je had toen je nog in de kracht van je leven was. Er zal geen spoor van veroudering zichtbaar zijn. Je doet dit zelf ontstaan maar het gaat bijna automatisch. Je kunt 360 graden om je heen zien.

Je komt in contact met zielsbegeleiders van wie het uiterlijk vergelijkbaar is met je geloofspatronen. Als je een gelovig Katholiek bent kan het zijn dat je door Jezus wordt verwelkomd. Ook kan het voorkomen dat je familieleden, vrienden of kennissen tegenkomt die voor jou zijn heengegaan. Ze willen je verwelkomen en helpen om op je bestemming te komen.

De bedoeling achter het tussenlevensgebied is om je voor te bereiden op je terugkeer naar de aarde, zodat je weer een nieuw leven kan beginnen. Je krijgt de kans om het leven dat je hebt achtergelaten, te aanschouwen en je zult in staat zijn om te zien wat je fout hebt gedaan en wat je goed hebt gedaan, zodat je een nieuw leven kan uitstippelen waarin je de fouten die je hebt gemaakt weer kan goedmaken. Zo kun je als ziel verder evolueren. Althans, dat is toch wat men je wil doen geloven.

Nu wil ik je iets vertellen wat mij niet populair zal maken bij heel wat mensen en zeker niet bij mensen die een bijnadoodervaring hebben gehad. Toch voel ik me verplicht om mijn kennis hierover met je te delen. Je hoeft mij niet te geloven. Diep van binnen weten wij alles. Mijn hoop is gevestigd op herkenning. Misschien herken je wat ik je wil vertellen. Het zijn de geloofsovertuigingen die ons ervan weerhouden om nieuwe inzichten op een neutrale manier te aanschouwen. En toch is dat vereist als het gaat over het leven na de dood. We moeten alles wat we zijn gaan geloven even aan de kant schuiven en ons open stellen voor nieuwe informatie. Dan is de kans groot dat wij in staat zullen zijn om waarheid te herkennen.

De tunnel van licht is een valstrik!

Hoe kun je dat weten? Ben je er zelf doorheen gegaan? Weet je wel waarover je het hebt? Dit zijn de vermoedelijke reacties die we kunnen verwachten van mensen die het in een bijnadoodervaring al hebben meegemaakt.

Als we na de dood gewoon verder leven in een lichtlichaam, dan zou dat misschien ook kunnen betekenen dat we eerder hebben geleefd en vele keren opnieuw op de aarde zijn teruggekomen. Ik heb hierover geen twijfels.

Heel wat getuigenissen van mensen die een bijnadoodervaring hebben gehad, geven aan dat je in het tussenlevensgebied een plan zult maken voor een nieuw leven op aarde. Je geboortetijdstip en je sterftetijdstip worden vastgesteld, maar ook hoe je leven zal verlopen en wat je ervan moet leren. Je doet dit voornamelijk zelf. Of je het uitgestippelde doel zult bereiken in je volgend leven, is maar zeer de vraag. Als je terug geboren wordt, weet je niets meer.

Je hebt misschien besloten om, in plaats van slachtoffer, dader te zijn en dit om een dader te laten ervaren hoe het is om slachtoffer te zijn of andersom. Dit wordt ook wel karma genoemd. Het veroorzaakt een eindeloze lus van ervaringen die tot spirituele evolutie zou moeten leiden.

Als we hier echter op een verstandelijke manier naar kijken, moeten we tot de vaststelling komen dat dit niet echt kan leiden tot het verwerven van een hoger bewustzijn. Ik wil hiermee niet zeggen dat het niet tot betere inzichten kan leiden als je als dader ook eens kan ervaren wat het is om slachtoffer te zijn. Dat kan wel degelijk.

Maar wat heeft het voor zin als je dit tienduizenden, misschien wel honderdduizenden, keren gaat herhalen? En dat is precies wat er met de mens gaande is. We blijven maar terugkomen naar de aarde om zogezegd lessen te leren.

Het is een enorme vertraging op onze spirituele ontwikkeling omdat we bij elke geboorte opnieuw moeten beginnen zonder dat we weten wat er zich daarvoor heeft afgespeeld. We kunnen dan ook niet echt bouwen op inzichten die we voordien hadden.

Het tussenlevensgebied lijkt dus op een valstrik waar we niet uitgeraken. We blijven maar elkaar de das omdoen in een poging hier iets uit te leren. Als we in het tussenlevensgebied zijn, zien we drommels goed wat we in ons leven verkeerd hebben gedaan. In ons leven op aarde is het een stuk moeilijker om kritisch naar onszelf te kijken. Wij hebben hier op aarde een analytische denkwereld die maar voor 4% werkt. Wat wij met de zintuigen kunnen waarnemen, is dus maar een heel klein deel van wat er waar te nemen valt.

Verreweg het grootste deel van het bestaan (96%) ontgaat ons volledig. Die 96% noemen we ook wel het onderbewustzijn. Wij zijn hiervan afgesneden waardoor we zeer beperkt zijn in onze mogelijkheden.

Als dit zo is, dan zou je jezelf kunnen afvragen waarom wij zo worden beperkt in onze ontwikkeling? Het is niet simpel om hierop een antwoord te geven. Ik heb er een verklaring voor gevonden waarvan ik het gevoel heb dat die het dichtst bij de waarheid zou kunnen zijn. Ik heb sterk de indruk dat het zo gebeurd zou kunnen zijn.

Het heeft mij echter een studie van ongeveer drieduizend pagina’s gekost om hier achter te komen. Het is dus niet iets wat ik zo maar even kan uitleggen. Ik ga je hier dan ook niet mee lastigvallen. Mocht je het toch willen weten, vaardig zijn in de Engelse taal en genoeg tijd tot je beschikking hebben, dan kan ik je deze link aanbevelen.

Volgens deze bron zitten wij mensen al zo’n 500 000 jaar in dezelfde val en het is de tunnel van licht, waar je iedere keer na je dood wordt ingezogen, die ervoor moet zorgen dat je de weg uit de val nooit zult ontdekken. Nu ik denk te weten hoe we uit de valstrik van het tussenlevensgebied kunnen blijven, wil ik dit ook graag met anderen delen.

Ik besef echter dat niet iedereen deze informatie zo maar als waar zal aannemen. Ik heb daar begrip voor. We hebben allen bepaalde geloofsovertuigingen die ons steun geven in het leven. Het zijn de zekerheden waar je liever niet aan wilt twijfelen en zeker niet als je leven erop is gebaseerd.

Ook niet religieuze mensen hebben hun zekerheden. Als je niet gelooft dat er leven is na de dood, en je lichtlichaam heeft zich losgemaakt van je stoffelijk lichaam, dan kan het gebeuren dat je voor een bepaalde tijd helemaal niets kan waarnemen. Totdat je tot de ontdekking komt dat je er nog altijd bent, zul je weinig of niets gewaarworden.

Het kan ook gebeuren dat je niet beseft dat je dood bent. Vaak blijf je dan maar rondhangen in het aardse bestaan. Je begrijpt niet dat je geen contact kunt maken met de mensen die je ziet. In de film Ghost wordt dit toch wel heel realistisch verfilmd. Ik ben ervan overtuigd dat deze film dit aspect van de dood zeer dicht benadert. Je ziet aan het eind van dit filmfragment Patrick Swayze naar het licht lopen, rechtstreeks in de val die voor ons mensen is uitgezet door een buitenaardse “beschaving” die het niet goed met ons voorheeft.

Dat is dus wat je niet moet doen. Anders zul je niet uit deze aardse gevangenis geraken. Het tussenlevensgebied is deel van deze gevangenis. Ook al kun je er jezelf best prettig in voelen, het blijft een gevangenis omdat je uiteindelijk toch weer op de aarde zal reïncarneren en je geheugen gewist zal worden met alle gevolgen van dien.

Allemaal goed en wel maar wat is het alternatief? Hoe ontsnap ik aan de tunnel van licht?

Het is heel simpel, maar daarom nog niet gemakkelijk. Allereerst moet je weten dat er zich rond de aarde een raster bevindt wat ons afsluit van de rest van het universum. Nu is het zo dat dit raster niet meer geheel afgesloten is. Er zijn dus gaten in dit raster gevallen waardoor je kunt ontsnappen. Je komt dan terecht in het ware universum wat de KHAA wordt genoemd. Dat is waar wij vandaan komen. We leefden in dit ware universum, wat we ook de oorspronkelijke wereld zouden kunnen noemen, voordat we 500 000 jaar geleden in de aardse gevangenis terechtkwamen.

Nu zul je misschien denken dat je de aarde niet echt kunt zien als een gevangenis. We zijn er zo aan gewend geraakt dat we denken dat het niet anders kan. We zijn de ellende die we hier om ons heen zien gebeuren, gewend geworden.

Het is misschien een beetje vergelijkbaar met iemand die een groot deel van zijn leven in een gevangenis heeft doorgebracht. Als zo iemand plots op vrije voeten wordt gesteld, dan is dat ook niet evident. De kans is groot dat hij of zij niet meer kan aarden in de “vrije wereld”. Het is dus best wel een hele uitdaging voor zo iemand om weer te wennen aan een leven in de samenleving.

Zo is dit ook met ons, mensen. We beseffen niet wie we zijn en waar we toe in staat zijn; met het gevolg dat we ons op allerhande manieren laten beïnvloeden.

De manier om te ontsnappen is als volgt:

Keer je weg van de lichttunnel en besluit dat je buiten het raster wilt zijn. Als je omhoog kijkt zul je openingen zien in het raster. Je beweegt je voort met intentie. Je denkt waar je wilt zijn en je bent er. Zo werkt dat met een lichtlichaam.

Nu kan het zijn dat er zielsbegeleiders zijn die je volgen om je erop te wijzen dat je de verkeerde kant opgaat. Ze zullen je terug willen begeleiden naar de lichttunnel.

Ze kunnen je hier echter niet toe dwingen. Zeg hun dat je besloten hebt om zelf te bepalen wat je doet. Je kunt ze ook gewoon negeren.

Als je jezelf toch richt op de lichttunnel, dan kun je er alsnog naartoe gezogen worden. Er komt dan een enorm krachtig gevoel van liefde over je heen waaraan je moeilijk kunt weerstaan. Het is dus van groot belang dat je niet twijfelt en zo snel mogelijk besluit om door een opening in het raster te vertrekken. Eenmaal daar aangekomen ben je veilig.

Maar je zult misschien denken dat, als dit allemaal zo is, waarom is niemand hier dan van op de hoogte? Ook zul je jezelf misschien afvragen waar je dan feitelijk in terechtkomt als je ontsnapt door het raster? Je kunt het natuurlijk ook allemaal overboord gooien en mij voor gek verklaren. Ik zal je dit op geen enkele manier kwalijk nemen. Wel voel ik me verplicht om je op de gevolgen te wijzen, mocht je besluiten dat dit allemaal onzin is.

Maar goed, allereerst de vraag waarom bijna niemand hiervan op de hoogte is. Daarvoor moet je eerst begrijpen dat er buitenaardse wezens zijn die al bijna 500 000 jaar de mensheid gevangen houden in een laag bewustzijn waarbij we slechts 4% waarnemen terwijl we eerder 100% waarnemingsvermogen hadden. Dit stelde de vroegere mens die voor die tijd leefde, in staat om door het hele universum te reizen en van het ene naar het andere universum te reizen om maar iets te noemen.

Die buitenaardse wezens hebben ons vermogen teruggebracht tot nog maar 4% van ons oorspronkelijk vermogen en zij zien ons als hun bezit. Een beetje zoals wij over dieren denken en dieren als ons bezit beschouwen.

Nou, probeer dat maar eens aan je buurvrouw wijs te maken.

Het is niet de bedoeling dat wij op de hoogte worden gesteld van onze ware aard. Dat zou betekenen dat we gaan beseffen hoe wij misbruikt worden, net zoals wij de dieren misbruiken. Zij willen ons als hun slaven behouden en ons blijven manipuleren om ons niet te verliezen. Ze hebben daar een specifieke reden voor, maar daar wil ik in dit artikel niet op ingaan.

Het 100% universum, ook wel de KHAA genoemd, is het universum waar je in terecht komt als je ontsnapt door een opening in het raster dat deze gevangenisplaneet omringt. Eenmaal daar, zullen we de vermogens terug kunnen winnen die we ooit bezaten.

Nu zullen mensen misschien denken, ‘waarom zou ik ontsnappen uit het leven op aarde, zo erg is het toch allemaal nog niet?’ Inderdaad voor veel mensen in het “vrije westen” lijkt het allemaal nog wel mee te vallen?

Maar wat we moeten gaan beseffen, is dat we vlak voor het machinetijdperk staan. Als je eenmaal beseft wat dat betekent, dan zul je daar wel degelijk aan willen ontsnappen. Wat het machinetijdperk inhoudt, zal ik in een volgend artikel toellichten.